Terörsüz Türkiye hedefi bir süreç istiyor…
Bu bağlamda, amaca ulaşabilmek için “kullanılan siyasal dilin” önemi burada yöntem olarak önem atfetmektedir. Eğer toplumu ayrıştıran siyasal dil kullanılmaya devam edilirse terör olgusunun çözümünde tüm toplumun ortak rızasını alamazsınız.
Şimdi gerçekten de bu kullanılan dil ve üslûp her açıdan önemli. Verilmek istenen mesajın samimiyeti ve inandırıcılığı açısından olsun yine bu terörle mücadelede canını hiç düşünmeden feda eden şehitlerimizin aziz hatıralarına “leke düşürmeyecek” bir retorik hem şehit yakınlarımızı hem de gazilerimizi teskin edecektir.
Yalnız baktığımız zaman, yani medya organları içinde gezindiğimiz zaman, gazilerimizin ve şehit yakınlarımızın bu başlatılan süreçten tam anlamıyla memnun olmadıklarını görüyoruz. Bir kere kamuoyunun bu sürdürülen çözüm sürecinin gelişimi ve akıbeti doğrultusunda tam anlamıyla net bir veri alımı olmadığından, kimlerle neler konuşulduğundan tam olarak haberdar olunmadığından haliyle kafa karışıklıkları zuhur ediyor.
Şunun adını net bir biçimde tekrar koyalım:
Türkiye’de “Kürt Sorunu” yoktur.
Neden derseniz?
Bu söylem kanımca toplumumuzdaki ayrışmaları daha da körüklemekte. Kürt yurttaşlarımız güzel ülkemizde bir “azınlık” değil bu ülkenin birinci sınıf ve eşit yurttaşıdır. Bu yüzden kullanılan dil ve söylem gerçekten de varılmak istenen hedefte insanların hem inançları doğrultusunda hem de sürece olan güvenleri doğrultusunda ya engel olabilir ya da kaldıraç görevi görebilir.
Kürt yurttaşlarımız zaten terör belasından en fazla zarar gören kesimlerin başında gelmekte. Kürt vatandaşlarımızın PKK terör örgütüyle aynı düzlemdeki görüş ve düşünce içinde olmaları beklenemez.
