SÜRDÜREBİLİRLİK…
İSTİKRAR…
ÖNCE “İNSAN”…
Ne kadar güzel “gönül çelen” kelimeler…
20 yılda geldiğimiz noktada…
Türkiye’de bir “gözbağcılığı” yaşandığıdır…
Sabah, akşam, toplumu “karpuz gibi ikiye” böleceksiniz…
Memlekette ne yaşanırsa yaşansın…
Fail olarak “muhalefeti” göstereceksiniz…
En ufak farklı seslere tahammül edemeyeceksiniz…
Laikliği ve hukuk devletini paspas edeceksiniz.
Türkiye’de “kutuplaştık” diyoruz ya…
Hayır.
Kutuplaştırıldık. Bu, böyle bir siyaset; toplumu istim üzerinde tutabilmek için, sürekli bir “suni düşman profili” üreteceksiniz…
Sonra da meydanlarda… Birlik ve beraberlik ve kardeşlik türküleri seslendireceksiniz.
Zaten iktidarın “irtifa kaybı” burada başladı… Gerçekten de insanlar, “bendensin”, “ötekisin” ayrımına tâbi tutuldu.
Cumhuriyet rejiminin fazileti, ayrımsız, imtiyazsız ve üstünlüksüz tüm insanları “vatandaş statüsünde” birleştirmesinde yatar.
Garabet burada başlıyor: AK Parti bir şeyleri “iyi” yapınca aman pek güzel… Ama zafiyetler başlayınca, işler sarpasarınca aman ses çıkarma, yazma…
Bunun adı da “ileri demokrasi” veya “yeni Türkiye”…
Öyle mi?
Bunun adı, “istikrar sürsün”, devran dönmesin, hesap sorulmasın, insanlar kulağının üzerine yatsın demek.
