Türkiye’de bazı kelimelere ve olgulara aşina olmakta fayda var. Çünkü, nasıl ki anayasayı yeniden yapmak temcit pilavı gibi önümüze getiriliyor, yine bazı bildik endişe ve evhamlar üzerinden toplumun uykularını kaçırma aymazlığına düşülüyor.
Elimden geldiğince haber sitelerini, yine internetten yayın/yayım yapan gazeteleri ve anaakım gazetelerin web sitelerini takip etmeye çalışıyorum. Köşe yazarlarının yazılarını yine imkân dâhilinde okumaya çabalıyorum.
Yeni Anayasa yapmak ve “terörsüz Türkiye” hedefleri, siyasal otorite tarafından açıklandığından beridir, kamuoyundaki belirsizlik ve sonuçlanıp-sonuçlanmayacağına yönelik kuşkular, insanların düşüncelerinde de yer bulmakta.
Şimdi sorulan soru şu: Cumhurbaşkanı Erdoğan iktidardan gider mi? Böyle bir şey sanırım “erken seçim” opsiyonuyla olabilir gibi… Aslında, insanların bu minvalde şüphe içinde olmalarının bulunduğumuz hukuk ve siyasal düzen çerçevesinde pek abes yanı yok.
Normal şartlar altında, eğer anayasal hükümler çerçevesinde bir sandık yoklaması yani seçim yapılırsa ve seçimden de muhalefet partisi veya partileri zaferle çıkarsa olması gereken olur.
Buradaki absürtlük insanların, modernleşme ve uygarlık trenine binme, çağcıl bir anayasa yapma ereklerini pratiğe dökme aşamasında hâlen sandıktan çıkanın görevi devralıp alamayacağı ikileminde olması!
20.yy değerleri artık zaman tünelinin gerisinde kaldı. 2025 dünya ve Türkiye perspektifinde demokrasi ve hukuk endişesini taze tutmamız, yine sandığı bu kaygılardan ötürü teferruat düzeyine indirgememiz, tayin edilen hedeflerle masa üzerinde proje olarak bekleyenlerin, ham hayal olmaktan öteye geçemediğine delalet eder.
O zaman nasıl BÜYÜK TÜRKİYE İDEALİNİ kurgulayabiliriz?
Aslında sorulması gereken; “orta gelir tuzağından” ve düşük puanlı demokrasi liginden kurtulmak için ne yapmak gerekiyor?
Cevap belli: Bilimi ve aklı rehber edinmek gerekiyor.
