Hedeflenen noktaya ulaşabilmek için her şeyden önce “gerçekçi” olmak ve elimizden geldiğince de gayret etmek gerekir. 2023-2024 dönemine baktığımızda, eğitim sürecinin yine sancılı geçebileceğini ifade edebiliriz.
2023-2024 eğitim dönemi 11 Eylül Pazartesi itibariyle başladı ama ülkemize has problemlerle başladı demek, daha doğru. Yani anlaşılır gibi değil, bizim gibi ülkelerin senelerce aynı manzaraları tekrar tekrar izlemesi, nedense bizlerde bir rahatsızlığa neden olmuyor!
Çocuklar, gençler okula gittiğinde açlık riskiyle karşı karşıyalar. Gazeteci İSMAİL KÜÇÜKKAYA günlerdir bu hususa dikkat çekiyor. Değerli okuyucular, havanda su döven hususlar etrafında günlerdir dolaştığımız için yurdum meselelerine odaklanamıyoruz. Yoksulluk ve yoksunluk âdeta toplumumuzda “asgari yaşamstandardına” indirgendi. Zaten, uygulanan asgari ücret politikası, işverenler için “olması gereken ücret düzeyi” olarak ağılanıyor.
Hâlbuki asgari ücret, devletçe “insan onuruna yaraşır bir hayat” için belirlenen, bunun altında ödeme yapılması “kanunen men” edilmiş bir ücretken, neredeyse işletmeler ve işverenler fırsatını bulsalar, tüm nitelikli işgörenlere bile asgari ücret verecekler.
TÜRKİYE YÜZYILI…
İktidar ve iktidara yakın tüm çevrelerde hep yukarıdaki slogan yankılanıyor…
Türkiye’mizin bulunduğu coğrafyada fark yaratabilmesi ancak ve ancak gerçekten de modern ve gelişmiş bir devlet niteliğiyle temayüz edebilir. Gerisi laf-ü güzaf olur… Hamasi söylem ve sloganlarla toplumu ancak “cambaza bak” diyerekten oyalarız.
Büyük hedefler tayin eden bir ülkenin/devletin, cari dönemdeki toplumsal panoraması az gelişmiş toplumlarınkiyle aynı mı olmalı?
Hâlen açlık, yoksulluk, mahrumiyet, gelecek kaygısı ve riski ile temel ihtiyaçlar insanımızın pür dikkati halindeyken…
İnsanımız ve insanlığımız yalpalıyor ve yalpalanma yolunda hızla yol katetmeye de devam ediyor.
***
Hatırlatmakta fayda var… Devlet yetkililerinin öğrencilerimizin en temel ihtiyaçları noktasında daha hassas olmaları gerektiğini düşünüyorum, en azından eğitim sürecinde hayata dair kaygılardan kendilerini izole edebilmeleri adına.
Türkiye’deki kadar gündem, sanırım gelişmiş diyebileceğimiz hiçbir ülkede, bizdeki hızıyla değişmiyordur. Çünkü, Türkiye’de insanlarımız her şeyden önce çok ağır yaşam koşullarıyla çalışma koşulları altında ezilirken, kamuoyunun nazarına sunulan belki de hayatlarına direkt etki edebilecek değişmelerden ve gelişmelerden olması gerektiği boyutta vakıf bile olamıyorlar.
Çalışma hayatı içinde 10 ila 12 saat mesai neredeyse “olmazsaolmaz” vaziyetine çekilmiş. Yahu yeri geldiğinde sürekli atıfta bulunduğumuz hangi “medeni Avrupa ülkesinde” bu seviyede bir çalışma süresi var? Günün 24 saat üzerinden değerlendirilmesi yapıldığında, minimum istirahat saatinin 8 olduğu söylenmesine rağmen, kanımca insanlar belki belki en fazla 6 saat uyuyabiliyordur, çalışan bir kişinin kendisine ve ailesine ayırması gereken “boş zaman” süresini de siz varın düşünün!
TÜRKİYE YÜZYILI sloganının gazete manşetlerinden ve TV’de kanal altyazılarından eksik olmadığı 2023 Türkiye’sinde, şimdi de yine yeniden masanın üzerine YENİ ANAYASA teklifi kondu.
AK Parti iktidarda olduğundan beridir zaten yeni anayasa hayali, hep hayal olarak bir kenarda beklemekte.
Ne ki… Hayal olarak durmaya da devam edecek gibi…
Acaba… Yeni bir anayasa yazılabildiğinde…
ERKLER AYRILIĞI…
HUKUKUN ÜSTÜNLÜĞÜ…
ADALET’İN YERİNİ BULMASI…
TEMEL HAK VE ÖZGÜRLÜKLER…
İDARENİN YASALARA VE AYANASAYA RİAYET EDEREK, DEMOKRATİK YÖNETİŞİMİ TÜM ÜLKE SATHINA YAYMA HAYALİ…
Sonunda…
Hayata geçebilir mi?
Bitmeyen ve dinmeyen susuzluk:
