Türkiye’de vatandaşlarımızın çenelerini yorduğu kadar, siyasi kadroların da birinci dereceden halletmeleri gereken problemler nedir desek…
Seçimlere yaklaşık olarak 8-9 ay var.
Ama, şimdiden ittifak yapan partilerin seçim stratejileri belirli olmaya başladı.
CUMHUR İTTİFAKI…
Yani, Adalet ve Kalkınma Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi, seçmenini teyakkuz durumunda dinç tutabilmek için, “beka anlatısına” yaslanacak.
Dış tehditler…
Emperyalizmin oyunları…
Terörizm…
Yanisi…
Milliyetçi/maneviyatçı/mukaddesatçı damar üzerinden siyaset üretimine devam edilecek…
Halkımızın “manevi değerlerinden” oy devşirmek için her türlü demagojiye başvurulacak.
Geldiğimiz noktada, iktidarın pek ekonomik sorun algısının olmadığını görüyoruz.
Bir ülkede, devlete yüklenen misyon ve devletin sahip olduğu “algı”, toplumların barış ekseni üzerinde varlıklarını sürdürmelerinde çok önemli işleve sahiptir.
Devlet aklı…
Saydamlık/şeffaflık…
Hesap verebilme…
Önce “vatandaş” ilkesi…
Toplumun siyasi otoriteye güveni ve saygısı ancak, devlet organlarının “olması gerektiği gibi” çalışmasıyla olanaklıdır.
Şunu artık kabul edelim…
Türkiye’de “ekonomik sıkıntı” var.
*****
MİLLET İTTİFAKI, seçimlere yönelik stratejisini sanırım daha çok ekonomik dalgalanmalar ve veriler üzerinden sürdürecek ki…
İsabetlidir.
Burada, sayısal verilere ve kıyaslamalı istatistiklere gerek yok. Zaten yeri geldiğinde burada paylaşım yapıyorum.
Ekonomiden bağımsız bir yaşam döngüsü düşünülemez. Yaşam gerçekçi olmayı gerektirir.
Türkiye’de geldiğimiz noktaya bakın…
Demokratikleşme ve demokratik kurumların çağ atlamasını konuşurken, en son tahlilde tek derdimiz ekonominin makro gerçekleri oldu.
Türkiye’de vatandaşlarımızın çenelerini yorduğu kadar, siyasi kadroların da birinci dereceden halletmeleri gereken problemler nedir desek…
Enflasyon…
Dış ticaret hadleri…
Hanehalklarının alımgücü…
Dediğim gibi, neler koşuyorduk neler konuşmaya başladık…
Sanırım, ilerleyen zamanlarda şu cümleyi daha çok duymaya devam edeceğiz:
“Nereden Nereye…”
Türkiye Ekonomisinin evet müzmin rahatsızlıkları vardı ama, artık bir de…
YOLSUZLUK…
TALAN…
İSRAF…
KAMU BÜTÇELERİNİN RASYONEL YÖNETİMDEN UZAK BİR BİÇİMDE KULLANILMASI…
Sürdürülebilir bir ekonomik istikrardan gele gele…
Yoksulluğu ve yoksunluğu konuşur duruma geldik.
Hayal satmaya gerek yok, Türkiye’deki ekonomik bozulmayı görebilmek için gözünü dört açmaya gerek var.
